وقتی که سخن از حجاب می شود با خود می گویم آیا کسی هست که گوشی داشته باشد برای شنیدن و زبانی که واژه حجاب بر آن جاری گردد؟!

دلم می گیرد از حجاب خواهران سرزمینم...

حجــآب ترکیب دو واژه حیاتی است: حج، حیات معنوی وآب، حیات مادی...

حج گرداگرد معبود چرخیدن و پا در کاروان عبودیت گذاشتن، گویی که بدون معبود، حیات عالم هستی معنا ندارد.

آب، سرمایه زندگانی بشریت، که حیات مادیمان در گرو جوشش آن می باشد.

خواهرم وقتی حیات تو با حجاب رقم می خورد، تامل تو همانند حکایت آب در کوزه و ما تشنه لبان می گردیم را مصداقی بس روشن است، آزادی تو در حجابی است که پروردگار زیبایی ها بر قلب پیامبر راستین در قالب کلام پاکی ها قرآن کریم فرو فرستاد، آزادی که غربیان از آن دم می زنند جز فروختن جمال خدادادی به بهای ناچیز نیست.

نمی دانم اعلان مسلمانیتان را بر زبان می آورید ولی وقتی به حجاب می رسد انگار که کلامی گوشتان را نوازش نکرده است؟!

یک سوال همیشه ذهن مرا درگیر خود کرده است، اگر قرار بر قبول یک برنامه، خواه دینی باشد و خواه دنیوی، خواه اطاعت از خالق باشد یا مخلوق، اگر موجودیت و مقبولیت آن را پذیرفته ایم پس چرا از تسلیم شدن سر باز می نهیم؟اگر قرار بر این است که پا در رکاب کسی یا برنامه دیگری بنهیم پس چرا درست و حسابی تکلیف خودمان را با خودمان و اهدافمان مشخص نمی کنیم؟

اگر قرار باشد برنامه ام را طبق دین مبین اسلام که بر زبان پیامبر صلے الله علیه وسلم جاری کرده است انتخاب کنم، چرا پیروی ما، سمعنا و أطعنایی به همراه ندارد؟!!

خداوند در سوره مبارکه احزاب در آیه 59 به پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم می فرماید:

(یَآ أَیُّهَا النَّبِیُّ قُل لاِّزْوَاجِکَ وَبَنَاتِکَ وَنِسَآءِ الْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِن جَلاَبِیبِهِنَّ ذَلِکَ أَدْنَی‏ أَن یُعْرَفْنَ فَلَا یُؤْذَیْنَ وَکَانَ اللَّهُ غَفُوراً رَّحِیما)

{ای پیامبر به همسرانت ودخترانت و زنان مومن بگو که روسری و روپوش های خود را بر خویش فروافکنند که از زنان هرزه و آلوده باز شناخته شوند و مورد اذیت و آزار قرار نگیرند و اگر در رعایت حجاب تا به الان کوتاهی کرده اند توبه کنند که خداوند ببخشنده مهربان است}.

وقتی که آیه حجاب بر قلب بی آلایش پیامبر رحمت نازل می شود و آن را به گوش یاران خود می رساند، همه صحابه کرام پیام وحی را به زنان و دختران و خواهران و مادران خود می رسانند و همگی بدون درنگ، تاج عزت و افتخار را که طلعتی از جانب خداوند بود بر سر می نهند، چون پیمانشان با خدا پیمانی واقعی و نشات گرفته از روح بی آلایش و صداقت در پیمانشان بود.

با این وصف اگر فرض را بر این قرار دهیم که در ابتدای دریافت پیام قرآن کریم و مسیر پذیرش اسلام هستیم و با الله متعال و پیامبر اکرم صلے الله علیه و سلم بیعت داده ایم که خواهانیم طبق دین اسلام، کتاب زندگانی دنیوی خود را از اول بنگاریم و بنا به اینکه یکی از اصول دینمان، ایمان به معاد است و خود را برای قیامتی که بر حق می دانیم آماده کنیم خواهرم امروز را آغاز دریافت رسالت الهی برای خود بگمار و با پیمانی صادقانه و عملی خالصانه، عهدنامه عبودیت خود را که حجاب همانند نماز، روزه و... جزء عبادات دینی و از واجبات الهی است و قبل از نماز هم به آن اشاره شده است با ثبات ببند.

و چنانچه الله متعال در آیه 33 سوره احزاب می فرماید:

(وَ قَرْنَ فىِ بُيُوتِكُنَّ وَ لَا تَبرَّجْنَ تَبرَّجَ الْجَهِلِيَّةِ الْأُولىَ‏ وَ أَقِمْنَ الصَّلَوةَ وَ ءَاتِينَ الزَّكَوةَ وَ أَطِعْنَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكمُ‏ْ تَطْهِيرًا)

{و در خانه هایتان قرار گیرید. و مانند روزگار جاهلیت قدیم زینت های خود را آشکار مکنید و نماز را برپا دارید و زکات بدهید و از خدا و فرستاده اش اطاعت کنید و...}.

نکته ایی که الله متعال در این آیه به آن اشاره کرده است بیرون نرفتن خواهران غیر از حالت ضرورت می باشد که متاسفانه در جوامع امروزی ما، خواهران بی خود و بی جهت، اوقات بس گرانبهای خود را در محیط های عمومی می گذرانند و مکانی نمی ماند که قدومشان به آنجا نرسد؟!

و همچنین سخن استاد محمد صالح پردل در ذهنم تداعی می شود که می گفتند:

"ای کاش زن مسلمان امروز برای تحصیل و طلب علم از خانه بیرون می رفت ولی خواهرانی هستند که بدون اینکه ضرورت ایجاب کند اوقات خود را در کوچه و بازار تلف می کنند".

خواهرم با خود کمی تفکر کن و با ذهنی پرسش گرانه، مدام نفس خود را زیر سوال ببر که من اوقاتم و توانایی ها و عمرم را در کجا و در چه چیزی بکار می برم؟؟

حال چه جوابی دارید که بدهید اگر وجدانتان در خوابی عمیق نباشد جوابش را بدون تامل خواهید داد؟

و ادامه آیه به این اشاره دارد اگر ضرورت ایجاب می کند که بیرون بروید همانند دوران جاهلیت قدیم که زنان، خودشان را می آراستند و زینت می دادند شما اینگونه خودآرایی نکنید و بدون حجاب ظاهر نشوید.

ولی انگار که عصر پیشرفته و مدرن امروزی که از هر حیث به خود می بالد جاهلیتی نو را در خود پرورش داده است که نمی توانیم تشخیص بدهیم اصول زندگانی و حیات خود را چطور به تحریر  در آورده ایم که کسی از آن سر در نمی آورد حتی خودمان را هم مات و مبهوت کرده است...؟!

هر چه از باب حجاب بگوییم انگار که باز هم کم گفته ایم، و هنوز نکته هایی در خور بحث هستند که بایستی آنها را از کتابت به میدان عمل سوق داد. و چه کلامی بهتر از قرآن کریم که هر چه در آن بیشتر تامل کنیم نکات ظریف تر و جالب تری از آن عایدمان می شود.

الله متعال در آیه 32 احزاب به رکن دیگری از آن اشاره می کند که شاید در مقولۀ پر محتوای حجاب، آن را نگنجانده باشیم، چنانکه می فرماید:

(يَا نِسَاءَ النَّبِيِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِّنَ النِّسَاءِ إِنِ اتَّقَيْتُنَّ فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِي فِي قَلْبِهِ مَرَضٌ وَقُلْنَ قَوْلًا مَّعْرُوفًا)

{پس به ناز سخن مگویید تا آنکه در دلش بیماری است ,طمع ورزد, و گفتاری شایسته گویید}.

خواهرم! با ناز و ادا سخن گفتن با نامحرمان در شأن یک بانوی مسلمان نیست.

صدای دلنشین و منش های زنانگی تان را جز برای محارمی که خداوند برایتان حلال کرده است عمومی نکنید چرا که طنین صدایتان، آشوبی در دل مردان نامحرم برپا می کند که خاموش کردن آن به سادگی نازی که شما به حراج می گذارید نیست.

و چه زیبا ما را نصیحت می کند بانو علیّه رضی الله عنها که می فرماید: "ما در مقابل همسرانمان در شأن و جایگاه یک بانو و همسر رفتار می کنیم اما در مقابل مردان نامحرم همانند یک مرد به سخن می آییم".

بانوی مسلمان باید جایگاه و شخصیت خود را بالاتر از آن بداند که خود را سبک و بی ارزش جلوه دهد، یک بانوی مسلمان در جایگاه خودش شایسته و گوهربار سخن می گوید و در جایگاهی که سکوت ارزشمند است سکوت اختیار می کند و شأن خود را به عنوان یک بانوی موحد بااخلاق حفظ می کند.

 شاید این سوال، ذهن شما را به خود مشغول سازد که چرا جهت فلش ها همه رو به سوی زنان است و امری در حیطۀ مردان وارد نمی شود؟!

الله متعال در آیه 30 سوره نور به این سوال شما پاسخ می دهد و می فرماید:

 (قُل لِّلْمُؤْمِنِینَ یَغُضوا مِنْ أَبْصرِهِمْ وَ یحْفَظوا فُرُوجَهُمْ ذَلِک أَزْکی لهَُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرُ بِمَا یَصنَعُون)

{به مردان باایمان بگو: دیده فرو نهند و پاکدامنی ورزند ,که این برای آنان پاکیزه تر است, زیرا خدا به آنچه می کنند آگاه است}.

و این را هم بدان خواهرم، خداوند هنگامی که زیبایی و ظرافت بیشتری به شما بخشیده است بایستی برای حفظ این زینت ها، راهکارهایی ارائه شوند که از ضایع شدن مصون بمانند که حجاب با تمام متعلقاتش تنها راه حفظ این موهبت و جمال خلقت می باشد.

هم چنین الله متعال در آیه 31 سوره نور با توضیحی جامع تر، زنان مومن را خطاب قرار می دهد و می فرماید:

(وَ قُل لِّلْمُؤْمِنَتِ یَغْضضنَ مِنْ أَبْصرِهِنَّ وَ یحْفَظنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلا مَا ظهَرَ مِنْهَا وَ لْیَضرِبْنَ بخُمُرِهِنَّ عَلی جُیُوبهِنَّ وَ لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ ءَابَائهِنَّ أَوْ ءَابَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائهِنَّ أَوْ أَبْنَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَنِهِنَّ أَوْ بَنی إِخْوَنِهِنَّ أَوْ بَنی أَخَوَتِهِنَّ أَوْ نِسائهِنَّ أَوْ مَا مَلَکَت أَیْمَنُهُنَّ أَوِ التَّبِعِینَ غَیرِ أُولی الارْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطفْلِ الَّذِینَ لَمْ یَظهَرُوا عَلی عَوْرَتِ النِّساءِ وَ لا یَضرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یخْفِینَ مِن زِینَتِهِنَّ وَ تُوبُوا إِلی اللَّهِ جَمِیعاً أَیُّهَ الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّکمْ تُفْلِحُونَ)

{و به زنان باایمان بگو: دیدگان خود را از هر نامحرمی فرو بندند و پاکدامنی ورزند و زیورهای خود را آشکار نگردانند مگر آنچه که پیداست ,وباید روسری خود را بر گردن خویش فرو اندازند, و زیورهایشان را جز برای شوهرانشان یا پدرانشان یا پدران شوهرانشان یا پسرانشان یا پسران شوهرانشان یا برادرانشان یا پسران برادرانشان یا پسران خواهرانشان یا زنان همکیش خود یا کنیزانشان یا خدمتکاران مرد که از زن بی نیازند یا کودکانی که بر عورتهای زنان وقوف حاصل نکرده اند آشکار نکنند و پاهای خود را به گونه ای به زمین نکوبند تا آنچه از زینتشان نهفته می دارند معلوم گردد. ای مومنان همگی از مرد و زن به درگاه خدا توبه کنید ,امید که رستگار شوید}.

همانطور که در ترجمه این آیه مشهود است، زنان مسلمان بایستی چشمان خود را از نگاه به نامحرم جز در حالت ضرورت حفظ کنند و همچنین احادیثی در این باره از پیامبر اکرم صلی الله علیه و سلم موجود می باشد که به یک مورد از آن اشاره می کنم که می فرماید:

"شش چیز از نفس خود را از حرام حفظ کنید تا بهشت را برای شما تضمین کنم، که دو مورد از آن حفظ عورت از زنا و چشم ها از نگاه حرام می باشد". (امام احمد.323/5)

و نکته مهمی که بایستی به آن اشاره کرد اینست که وقتی به برخی از خواهران و برادران گفته می شود که در مقابل نامحرمان بایستی حجاب کامل و اخلاقیات اسلامی رعایت شود فریاد بر می آورند که مهم دلمان است که پاک است!

خواهرم و شاید بگویم شما هم برادرم، باید دلت پاک باشد که تو را برای عملی نیک سوق دهد اما دلی که به تنهایی پاک باشد کافی نیست، بایستی قرین با عمل صالح باشد چنانچه  خداوند متعال در هر جایی از قرآن کریم که از ایمان گفته است به دنبال آن واژه عمل صالح را بکار برده است...

پس به شیطان اجازه ندهید که با این توجیهات، شما را از امر الهی باز دارد و شما را به محدوده خط قرمزها بکشاند.

از این هم که بگذریم صدای تق تق کفش های برخی از خواهران، سکوت حاکم بر کوچه وخیابان و... را به هرجی و مرجی می کشاند انگار که سر تمام عالم را میخکوب می کنند، خواهرم لطفا کفش مناسب انتخاب کنید چرا که کفش هایتان هم بخشی از حجاب می باشد.

خواهرم! داشتن حجاب اسلامی صبر و ایمانی پایدار می خواهد. از ته دل قشنگتان هدایت را از خـدا بخواهید قطعا به شما هم خواهد بخشید.و اما حجابت جهاد تو است پس در حفظ حجابت بکوش.

 وَ آخِرُ دَعوَانا أنِ الحَمدُلِلّهِ رَبِّ العَالَمین.