طهارت

نکاتی مهم درباره غسل و جنابت

الحمدُ للهِ رَبّ العالمین والصّلاةُ والسّلامُ علی رسولِهِ الأمین محمّدٍ و عَلی آلِهِ وَ صَحبِهِ أجمعین

نکات مربوط به غسل

الف-­ وضو گرفتن پس از غسل، ضرورتی ندارد: هرکس به شیوه صحیح و مشروع، غسل بگیرد نیازی به گرفتن وضو ندارد اگرچه پیش از غسل هم وضو نگرفته باشد؛ زیرا طهارت ناشی از غسل، جایگزین وضو می­شود. أم المؤمنین عایشه رضی الله عنها- روایت می­کند: « كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ  لاَ يَتَوَضَّأُ بَعْدَ الْغُسْلِ » [ ترمذی: 107؛ نسائی: 1/137]؛ « پیامبر صلّی الله علیه و سلّم- پس از غسل، وضو نمی­گرفت».

ب-­ جمع شدن اسباب غسل: اگر به دو سبب، غسل بر شخص، واجب گردد؛ مانند مردی که غسل جنابت و غسل جمعه بر او، لازم آید یا زنی که پیش از انجام غسل جنابت، دچار حیض شود، امام نووی و ابن قدامه مقدسی درباره چنین شرایطی می­فرمایند: جمهور فقها بر آنند که اگر شخص، هر دو را نیّت کند و سپس غسل نماید، کافی است.

من نیز معتقدم مادام­که شخص، نیّت غسل هردو را کرده باشد هردو غسل از او، ساقط می­شود.

ج- اگر زنی پیش از غسل جنابت، دچار حیض شود: صحیحترین قول فقها، آن است که لازم نیست پیش از سپری شدن حیض، غسل جنابت بگیرد بلکه باید منتظر اتمام حیض بماند و هر دو را در یک غسل، جمع نماید به این شرط که نیّتِ هر دو را داشته باشد. امام احمد قایل به این دیدگاه است.

د- غسل زن و شوهر به طور همزمان: جایز است که زن و مرد همزمان در یک مکان، غسل کنند؛ مثلا هردو وارد یک حوض یا وان شوند یا زیر یک دوش بروند و غسل بگیرند و این، خود دلالت دارد بر

اینکه می­توانند آبی که دیگری در غسل، به کار گرفته را دوباره استفاده کنند.

ه-­ غسل گرفتن در معرض دید دیگران، حرام است: شرط غسل، برهنه­بودن است به شرطی که کسی او را نبیند؛ یعنی باید ( حدّاقل) چیزی مانند پرده به دور خود بکشد؛ زیرا ام المؤمنین میمونه رضی الله عنها- می­فرماید: « وَضَعْتُ لِلنَّبِيِّ صَلَّی اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ  مَاءً لِلْغُسْلِ وَسَتَرْتُهُ» [ بخاری:266]؛ « مقداری آب برای غسل کردن پیامبر صلّی الله علیه و سلّم- گذاشتم ( و برای پنهان شدنشان) پرده­ای وصل کردم».

و-­ اگر وضوی شخص در اثنای غسل، باطل شود: هرگاه وضوی شخص پیش از اتمام غسل، باطل شود به آن، اهمیّتی ندهد و غسلش را کامل کند؛ زیرا باطل شدن وضو، مانع غسل نیست. اما بر اساس دیدگاه جمهور فقها، لازم است ( پس از غسل) وضو بگیرد. ابن قدامه و ابن المنذر، این دیدگاه را بهتر دانسته­اند [ المغنی:1/290؛ الأوسط:2/112].

نکاتی مربوط به جنابت

الف- شخص جنب می­تواند غسلش را به تأخیر بیاندازد: لازم نیست به محض جنابت، شخص غسل بگیرد. انس بن مالک رضی الله عنه- می­فرماید: « أَنَّ نَبِيَّ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ يَطُوفُ عَلَى نِسَائِهِ فِي اللَّيْلَةِ الْوَاحِدَةِ وَلَهُ يَوْمَئِذٍ تِسْعُ نِسْوَةٍ» [ بخاری: 284؛ مسلم:309]؛ « پیامبر صلّی الله علیه و سلم- گاه در یک شب نزد همه همسرانش می­رفت و او در آن هنگام، نُه زن داشت».

بنابراین جنُب ماندن شخص مسلمان، اشکالی ندارد مگر اینکه باعث به تأخیر افتادن نماز شود که در این صورت، حکم ویژه خود را دارد.

ب-­ جنُب می­تواند پیش از غسل بخوابد: ام المؤمنین عایشه رضی الله عنها- می­فرماید: « إِذَا أَرَادَ أَنْ يَنَامَ وَهْوَ جُنُبٌ، غَسَلَ فَرْجَهُ، وَتَوَضَّأَ لِلصَّلاَةِ» [ مسلم:305]؛ « هرگاه پیامبر صلّی الله علیه و سلّم- می­خواست پیش از جنابت بخوابد ابتدا عورتش را می­شست و وضویی همچون وضوی نماز می­گرفت».

ج-­ جنب می­تواند قرآن بخواند: پیشتر در بحث وضو به این مسأله، پرداخته شد و من در خلاصه حکم

گفتم: برای لمس و حمل قرآن، عدم جنابت شرط است اما وضو، شرط نیست. زنان هم در حیض و نفاس می­توانند قرآن بخوانند به شرطی­که آن را لمس نکنند ( جنب نیز در همین حکم است) والله أعلم.

د-­ جنب و حائض می­توانند در مسجد بمانند: این مسأله یکی از مسائلی است که اختلاف دامنه­داری در مورد آن، وجود دارد و هرگروه، دلایلی برای دیدگاه خود، بیان کرده­اند. جمهور فقها و در صدر آنان، ائمه چهارگانه مذاهب بر آنند که جنُب، حائض و زائو ( زنی که زایمان کرده) حق ندارند در مسجد، توقف کنند اما دلایل گروه مقابلشان، محکمتر است؛ بنابراین معتقدم این افراد می­توانند در مسجد حضور یابند والله أعلم.

وآخر دعوانا أن الحمد لله رب العالمين والصلاة والسلام على أشرف المرسلين سيدنا محمد وعلى آله وصحبه أجمعين

2132 جار خوێندراوه‌ته‌وه‌
19/08/2018
احزاب اسلامی کردستان عراق اخوان المسلمین انواع آبها اهمیت جایگاه امام جماعت اهمیت طهارت بابەتەکانی ماڵپەڕ بانگ بانگ و قامەت بانگەواز باوەڕ باوەڕ هێنان به‌ فریشته‌كان بنەما عەقائیدییەکان پارێزكاری په‌یوه‌ندی فریشته‌كان به‌ مرۆڤه‌وه‌ پیسی پێناسەی دوعا پەرستن تاریخ تاقیكردنه‌وه‌ تاقیکردنەوە تفسیر سوره الممتحنه ته‌سبیحات تۆبەکردن تەقوا جاهیلییه‌ت جۆر و یاساکانی ئاو جۆره‌كانی هاوبه‌ش دانان جۆرەکانی ئاو چەند توێژینەوەیەک حیكمه‌ت و سووده‌كانی دوعا حیكمه‌ته‌كانی ڕۆژوو حەج و عومرە خانواده خشتەی تاقیکردنەوەکان خودا خولع دموکراسی دنیاخواهی ده‌وڵه‌تی عوسمانی ره‌مه‌زان ڕۆژوو زادی زادی فارسی زانستی شه‌رعی زانكۆی زادی زیکر زەکات سلفیت سنتهای فطری سه‌یید قوتب سوره‌تی (المجادلة) سوننه‌ت سیفات و ئاکارەکانی فریشتە شارستانییه‌ت شەرمکردن شەوی قەدر طاغوت طهارت عبدالقادری ته‌وحیدی غه‌یب فریشته‌ فقه فکر اسلامی فورات قضای حاجت قورئان كتێبه‌كانی خوا کاتی دوعا گیرابوون کردەوەی چاک گومان لەسەر دوعا لە خۆپرسینەوە مامۆستا كرێكار محمد عبدالله دراز مقدسات اسلام مه‌بده‌ء مه‌تنی جه‌زه‌ری مه‌رجه‌كانی گیرا بوونی دوعا مەعازەی کچی عبدالله ناسین ناوه‌ جوانه‌كانی خوای گه‌وره‌ ناوەكانی خوای گەورە ناوەکانی خودا نجاست نووری ڕێ نوێژ هاوبه‌ش دانان هجرت وضو یاد ئادابی دوعا كردن ئادابی قورئان خوێندن یادی خوا ئاسمان ئامادەیی ئامەد ئامادەیی ئامەدی ئیسلامی ئامەد یه‌كتاپه‌رستی ئیسلام یەکتاپەرستی
نشر مطالب با ذکر منبع بلا مانع می‌ّباشد.