حدیث

شرح حدیث نهی از ایجاد بدعت در دین

عَنْ عَائِشَةَ رضى الله عنها قَالَتْ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه و سلم  : مَنْ أَحْدَثَ فِي أَمْرِنَا هَذَا مَا لَيْسَ مِنْهُ فَهُوَ رَدٌّ . و در روایت مسلم آمده است : مَنْ عَمِلَ عَمَلاً لَيْسَ عَلَيْهِ أَمْرُنَا فَهُوَ رَدٌّ .

«كسى كه در دين ما چيزى تازه و نو آورد، آن بدعت مردود است و به دين نمى چسبد». و در روايت مسلم: «هر كس كارى كند كه برابر دستور ما نباشد، آن كار مردود است».

 

روای حدیث:

عائشه صدیقه دختر ابوبکر، ام المؤمنین، همسر رسول الله صلی الله علیه و سلم، و کسی که رسول الله صلی الله علیه و سلم از بقیه­ی زنانش او را بیشتر دوست می­داشت، او فقیه ترین زن میان مسلمانان و عالم به شریعت اسلام بود، و در ادبیات و شعر نیز سررشته داشت، بزرگان صحابه در امور دین بدو رجوع می­نمودند، وقتی مسروق از او روایت می­کرد می­گفت: حدثنی الصدیقة بنت الصدیق، روز جنگ جمل بر علیه امام علی خروج نمود سپس از این کار رجوع کرد و علی علیه السلام او را در نهایت اعزار و اکرام به خانه­اش بازگرداند، سپس در سال 58هـ وفات نمود.

 

شرح مفردات:

(أحدث): به وجود آورد و ابداع نماید.

(أمرنا هذا): یعنی در دینمان که همان اسلام باشد.

(ما لیس فیه): یعنی آنچه که در قرآن و سنت وجود ندارد، و تحتی حکمی از احکام آن مندرج نمی­گردد، یا با احکام آن در تعارض باشد.

(رد): مردود و باطل و بدان اعتنایی نمی­شود.

 

شرح اجمالی حدیث:

این حدیث قاعده­ای عظیم از قواعد اسلام استف و از جوامع کلمات نبوی صادر شده است، این حدیث قولی صریح در رد تمامی بدعت ها و محدثات در دین الله متعال استف به گونه ای که مجالی برای داخل نمودن آنچه که از دین نیست باقی نمی گذارد.

حفظ و استعمال این حدیث در ابطال منکرات لازم و ضروری است، اهل علم گفته­اند: «به کثرت استدلال نمودن به این حدیث نیکوست».

 

فوائد حدیث:

1- این حدیث اصلی از اصول اسلام است، و این فرموده الله متعال بر آن دلالت می­کند: «وَأَنَّ هَذَا صِرَاطِي مُسْتَقِيماً فَاتَّبِعُوهُ وَلاَ تَتَّبِعُواْ السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَن سَبِيلِهِ» انعام: 153

اين راه ( كه من آن را برايتان ترسيم و بيان كردم ) راه مستقيم من است ( و منتهي به سعادت هر دو جهان مي گردد . پس ) از آن پيروي كنيد و از راههاي ( باطلي كه شما را از آن نهي كرده ام ) پيروي نكنيد كه شما را از راه خدا ( منحرف و ) پراكنده مي سازد .

2- تحریم به وجود آوردن چیزی در دین الله متعال هرچند قصدش نیکو باشد، و هرچند قلب برای این کار لینت نشان داده و آن را بپذیرد؛ زیرا این از عمل شیطان است.

3- تحریم به وجود آوردن چیزی جدید در دین الله هرچند که اصلش در شریعت باشد، اگر بر صفتی معین باشد که دین آن را نیاورده باشد، که در این حالت مردود استف مثل آنچه که برخی از مردم از عبادات و اذکار و امثال آن ها اختراع نموده­اند.

4- متابعت محقق نمی­شود مگر اینکه عمل موافق شریعت در امور شش گانه زیر باشد:

سبب، جنس، اندازه، کیفیت، زمان و مکان، اگر متابعت از شریعت موافق این امور شش گانه نباشد باطل و مردود است؛ زیرا در دین الله چیزی را ایجاد نموده که از آن نیست. تفصیل این موارد در ذیل بیان می­گردد:

1- عمل در سبب موافق شریعت باشد: مانند اینکه انسان عبادتی را به سببی انجام دهد که الله متعال آن را سبب قرار نداده باشد، مثل اینکه: هرگاه داخل خانه شد دو رکعت نماز بخواند و آن را سنت به شمار آورد که این مردود است.

2- عمل در جنس موافق شریعت باشد: اگر شخص عبادتی را انجام دهد که جنس آن عبادت مشروع نباشد غیر مقبول است، مثال: اگر شخصی اسبی را قربانی نمود، این عمل او مردود است و از او پذیرفته نمی­گردد؛ زیرا در جنس مخالف شریعت است زیرا اضاحی باید از جنس انعام باشد.

3- عمل در اندازه موافق شریعت باشد: اگر شخصی الله متعال را به مقدار زائد بر شریعت عبادت کند از او پذیرفته نمی­شود، مثال: شخصی اعضایش را چهار بار به صورت عمد در وضو بشوید، بار چهار از او پذیرفته نمی­شود، و گناه کار است؛ زیرا زائد بر مقدار شریعت است.

نکته: علما اتفاق دارند که عبادت صحیح نیست جز در حالت اجتماع دو امر:

اول: اخلاص برای الله متعال.

دوم: متابعت از رسول الله صلی الله علیه و سلم.

پس کسی که چیزی را یافت که در دین و شریعت اسلام نبود و الله و رسولش آن را تشریع ننموده بودند، مردود است، حتی اگر خالصانه باشد، پس ناگزیر باید در هر عملی این دو امر مجتمع باشند: اخلاص و متابعت از رسول صلی الله علیه و سلم.

4- عمل در کیفیت موافق شریعت باشد: پس اگر شخصی عملی را انجام داد، در آن قصدش عبادت الله بود اما در کیفیت و چگونگی انجام مخالف با شریعت بوداز او پذیرفته نشده و مردود است، مثال: مردی نماز گزارده و قبل از رکوع به سجده رود، مازش باطل و مردود است، زیرا در کیفیت موافق شریعت نیست.

5- عمل در زمان موافق با شریعت باشد: اگر قبل از دخول وقت نماز بگزارد، نمازش غیر مقبول است؛ زیرا در زمانی آن را گزارده که شارع محدد نساخته است. و اگر کسی عبادت مؤقت را از وقتش به تأخیر بیندازد، مانند اینکه نماز صبح را بعد از طلوع آفتاب بخواند معذور نیست، نمازش باطل است؛ زیرا عملی را انجام داده که امر الله و رسول بر آن نیست.

6- عمل در مکان موافق شریعت باشد: اگر کسی در غیر مساجد اعتکاف بورزد، مثلا در مدرسه یا در خانه ای، اعتکافش صحیح نیست؛ زیرا در مکان اعتکاف موافق شریعت نیست.

 

1803 جار خوێندراوه‌ته‌وه‌
12/01/2020
احزاب اسلامی کردستان عراق اخوان المسلمین انواع آبها اهمیت جایگاه امام جماعت اهمیت طهارت بابەتەکانی ماڵپەڕ بانگ بانگ و قامەت بانگەواز باوەڕ باوەڕ هێنان به‌ فریشته‌كان بنەما عەقائیدییەکان پارێزكاری په‌یوه‌ندی فریشته‌كان به‌ مرۆڤه‌وه‌ پیسی پێناسەی دوعا پەرستن تاریخ تاقیكردنه‌وه‌ تاقیکردنەوە تفسیر سوره الممتحنه ته‌سبیحات تۆبەکردن تەقوا جاهیلییه‌ت جۆر و یاساکانی ئاو جۆره‌كانی هاوبه‌ش دانان جۆرەکانی ئاو چەند توێژینەوەیەک حیكمه‌ت و سووده‌كانی دوعا حیكمه‌ته‌كانی ڕۆژوو حەج و عومرە خانواده خشتەی تاقیکردنەوەکان خودا خولع دموکراسی دنیاخواهی ده‌وڵه‌تی عوسمانی ره‌مه‌زان ڕۆژوو زادی زادی فارسی زانستی شه‌رعی زانكۆی زادی زیکر زەکات سلفیت سنتهای فطری سه‌یید قوتب سوره‌تی (المجادلة) سوننه‌ت سیفات و ئاکارەکانی فریشتە شارستانییه‌ت شەرمکردن شەوی قەدر طاغوت طهارت عبدالقادری ته‌وحیدی غه‌یب فریشته‌ فقه فکر اسلامی فورات قضای حاجت قورئان كتێبه‌كانی خوا کاتی دوعا گیرابوون کردەوەی چاک گومان لەسەر دوعا لە خۆپرسینەوە مامۆستا كرێكار محمد عبدالله دراز مقدسات اسلام مه‌بده‌ء مه‌تنی جه‌زه‌ری مه‌رجه‌كانی گیرا بوونی دوعا مەعازەی کچی عبدالله ناسین ناوه‌ جوانه‌كانی خوای گه‌وره‌ ناوەكانی خوای گەورە ناوەکانی خودا نجاست نووری ڕێ نوێژ هاوبه‌ش دانان هجرت وضو یاد ئادابی دوعا كردن ئادابی قورئان خوێندن یادی خوا ئاسمان ئامادەیی ئامەد ئامادەیی ئامەدی ئیسلامی ئامەد یه‌كتاپه‌رستی ئیسلام یەکتاپەرستی
نشر مطالب با ذکر منبع بلا مانع می‌ّباشد.